Geld

Dit is de laatste week op The Southern Cross Schools. Voorlopig tenminste, want over vijf weken ben ik er weer terug. Dit komt door het sportproject dat komende week van start gaat op de Makwetse school in Acornhoek. Komende drie weken zal ik werkzaam zijn in een publieke school die samenwerkt met Eco Children.

De laatste week op SCS is een drukke week. Door de goede sfeer gaat de week wel snel voorbij. Elke week die ik op SCS doorbreng voel ik me iets beter op mijn gemak. De erg fijne samenwerking met mijn mentor draagt hier het meeste aan bij. Ook de externe zwemleerkracht (die les geeft aan de kleuters), is een ontzettend aardige man. Zeer prettig en zeker ook leerzaam om met hem samen te mogen werken. Hij heeft een eigen visie op de zwemmethodiek waar ik veel van opsteek. Erg leuk om hierover te praten, te brainstormen en hem dingen te vragen. Voor mijn ontwikkeling op het gebied van zwemmen een absolute meerwaarde. Zowel vakinhoudelijk als in de omgang met kinderen. Deze combinatie maakt dat ik zowel de doelgroep kleuters als het vak zwemmen (watergewenning), steeds leuker ben gaan vinden. De visie op (leren) zwemmen is bij mij dan ook veranderd. Leuk om dit tijdens deze stage te mogen ervaren en leren. Vrijdagochtend helpt de school mee om Hoedspruit schoon te maken. Samen met de kinderen van grade 4 ga ik langs de kant van de weg op zoek naar zwerfafval om het straatbeeld schoner te maken. Wat een goed initiatief van de gemeente en super dat de school zich engageert hiervoor! Het draagt tevens bij aan hun visie om de kinderen bewust te maken van het milieu. Mooi om te merken dat een aantal kinderen hier ook mee bezig is en er al een mening over heeft. Het lijkt mij een mooi concept voor Belgische scholen om samen hun dorp, stad en omgeving schoon te houden. Het draagt bij aan een stuk bewustwording van de kinderen op het gebied van milieu. Tevens maken velen handen licht werk.

Zoals gezegd gaat de week snel voorbij en zo is het vrijdagmiddag en staat het weekend weer voor de deur. Nog zeker geen afscheid maar wel een tot ziens, want ik zie iedereen pas weer terug na drie weken sportproject en twee weken vakantie. Dit weekend blijf ik in Hoedspruit. Vrijdag breng ik de rest van de dag door in de lodge. Even wat schoolwerk en daarna ontspannen in het zwembadje, want de temperatuur stijgt weer langzaam. Zaterdagochtend bezoeken we een lokale markt die elke eerste zaterdag van de maand wordt gehouden. Hartstikke leuk om dit te zien. Locals staan er met hun eigen producten die variëren van zelfgemaakte kleding, schriften, houten beelden en schalen, messen en eten. Een band zorgt met hun vrolijke en aanstekelijke muziek voor een ontspannen en leuke sfeer. In de middag rijden we naar Acornhoek waar we naar de 'mall' gaan. Dit is een groot overdekt winkelcentrum. Een raar beeld om dit moderne en luxe mall te zien liggen in een arme buurt. Voor de gemiddelde inwoner van de wijken is de mall onbetaalbaar. Aan de andere kant levert het wel werkgelegenheid op. Toch vind ik dit moderne gebouw absoluut niet passen in deze context. Het contrast tussen arm en rijk wordt hier zichtbaar. Het voelt nog altijd  oneerlijk dat geld voor zo'n contrast kan zorgen.

Waar arm en rijk ook een rol speelt, wordt de volgende dag duidelijk als we het Hoedspruit Endangered Species Centre (HESC) bezoeken. In de centrum worden bedreigde dieren die gewond, verzwakt of kwetsbaar zijn opgevangen, verzorgd, getraind en als ze sterk genoeg zijn weer vrijgelaten. Wat heeft geld hier mee te maken zul je misschien denken? Helaas is geld een van de oorzaken (zo niet de grootste), dat er dieren bedreigd worden en opvang nodig hebben. Locals en/of gidsen die leven in (extreme) armoede worden door rijke stropers gevraagd om te vertellen waar neushoorns of leeuwen zitten. Voor deze informatie wordt een fors geldbedrag op tafel gelegd. De arme boer of gids, die moeite heeft zijn familie te onderhouden, gaat akkoord en wijst de stroper de weg naar een plek waar regelmatig neushoorns te zien zijn. Ook gidsen maken zich er, hoe erg het ook is, soms schuldig aan. Ze zetten de stropers af op de plek, rijden weg om vervolgens nergens iets van af te weten. De neushoorn wordt afgeschoten of verdoofd. In het laatste geval wordt, terwijl de neushoorn verdoofd is, de hoorn afgesneden. Vaak tot onder de huid, omdat het geloof bestaat dat dit stuk van de hoorn waardevoller is. Het gevolg is dat de neushoorn ter plekke doodbloedt. 

Het zijn niet alleen de neushoorns die het slachtoffer worden van deze - in mijn ogen - criminaliteit. Ook leeuwen die worden verzorgd, worden soms in plaats van te worden uitgezet, aan de hoogste bieder verkocht. Het beest gaat in een kooi waarin amper bewegingsruimte is en wordt de wildernis in gebracht. In plaats van op vrije voet verder te kunnen leven schiet een stroper (die de leeuw gekocht heeft), het beest dood om vervolgens op de foto trots te kunnen poseren met zijn 'vangst'. Een verschrikkelijke business als je het mij vraagt, maar het gebeurt helaas. En ik wil de schuld absoluut niet leggen bij de locals die de plaats aanwijzen waar het beest te vinden is. Als je dusdanig arm bent dat je je gezin niet kunt onderhouden is het ergens nog te begrijpen dat je dit voor zo'n grote bedragen doet. Het probleem ligt in mijn ogen dan ook veel dieper. Arm en rijk. Het verschil is nog altijd te groot en massaal en leidt dit soort problematiek in. Dat de consequentie voor de stroper ook niet altijd wordt gehanteerd maakt het er niet beter op. De langste tijd dat een stroper de gevangenis in moest was welgeteld 20 hele minuten. 20 minuten! Na ruim een kwartier werden er mensen omgekocht en stond de stroper weer buiten. In mijn ogen is er nog een lange weg te gaan om dit tegen te gaan. Zowel preventief als curatief.

Toch ben ik dit weekend ook op een plaats geweest waar het wel of niet hebben van (veel) geld niet voor problemen zorgt: de kerk. Zondagochtend (vóór het bezoek aan HESC), heb ik een mis bezocht in de kerk. Geen traditioneel kerkgebouw maar een zaaltje waar mensen op zondagmorgen samenkomen om te bidden, te praten, er voor elkaar te zijn en om te zingen. Dit laatste zorgt voor een groot verschil met de missen in België. Live muziek van een bandje (basgitaar, drums, elektrische gitaar en akoestische gitaar) zorgt voor schwung. De totale sfeer die er heerste oogde sowieso al een stuk informeler wat het voor mij prettiger maakte om naar te luisteren. Een unieke ervaring om mee te maken. Het geloof is belangrijk hier en dat was te zien. De toewijding en saamhorigheid waren mooi om te zien. Een mooie culturele ervaring om hier een mis te volgen!

Geld. Het liet me dit weekend zien dat het verdeeldheid kan veroorzaken en dat deze verdeling op verschillende vlakken boven komt drijven. De oorzaak ligt dieper gegrond en dat maakt het moeilijk om duurzaam op te lossen. Toch hoop ik van harte dat er een oplossing gevonden wordt en dat zowel mensen als dieren er minder onder zullen gaan lijden.