Corona
Het coronavirus bereikt ook Zuid-Afrika. Na alles wat het in andere werelddelen al heeft losgemaakt, volgen de maatregelen in Zuid-Afrika elkaar snel op. Dit leidt uiteindelijk tot een gedwongen keuze: vertrekken of blijven...
Vrijdag 13 maart. Een Facebookbericht laat ons weten dat er een besmetting geregistreerd is in de omgeving van Acornhoek, de plaats waar ons sportproject plaatsvindt. Klopt dit? Is dit betrouwbaar? We overleggen met onze stagebegeleider. Er staat nergens een officiële melding van een besmetting vermeld. We besluiten gewoon naar Makwetse te gaan om ons sportproject voort te zetten. Gelukkig maar, want zoals ik al schreef in mijn blog Makwetse was het een erg leuke dag die ik niet had willen missen. Wel namen we de voorzorgsmaatregelen in acht. Wat vaker handen wassen en het contact met de kinderen reduceren. Jammer dat je met deze dingen in het achterhoofd rond moet lopen, maar het is helaas niet anders.
Vrijdagavond overleggen we nogmaals met onze
stagebegeleider die ons meer informatie kan geven over de situatie wat betreft Corona.
Wat gaan de scholen doen? Welke maatregelen gaan er worden getroffen? Is er nu
een besmetting in Acornhoek of niet.... Veel vragen. De besmetting is niet officieel
geregistreerd, maatregelen voor scholen zijn er nog niet en wat betreft andere
maatregelen is het nog onduidelijk. Conclusie: als we ons er goed en veilig bij
voelen kunnen we het sportproject na het weekend gewoon voortzetten. Goed
nieuws, want de eerste week op Makwetse was zo goed bevallen. Echter volgden zoals
ik al zei de maatregelen daarna elkaar snel op.
Zondagmiddag (wij waren toen in het Kugerpark),
stuurde school een bericht met het verzoek om terug te keren. Blijven mag, op eigen
verantwoordelijkheid. Balen, wat doe ik hier mee? Ik besluit het aan te kijken
tot maandag. Ik wil geen overhaaste beslissing nemen en wachten welke
maatregelen Nederland gaat afkondigen. Voor het virus zelf heb ik geen enkele
schrik, maar kan ik nog terug naar huis keren als de lockdowns zich voortzetten?
Medestudenten gaan naar huis. Maandag
breng ik ze naar Joburg en hoor daar de ontwikkelingen aan. Steeds meer
vluchten worden geannuleerd. Tot op het laatst nog gedacht om zo lang mogelijk
te blijven, maar als ik niet meer terug kan keren zet ik mogelijk ook mijn
diploma op het spel. Omboeken dus. Donderdag vlieg ik naar huis. Op dinsdag rij
ik samen met een medestudent terug naar Hoedspruit en maken we er nog een leuke
roadtrip van. Elk moment benutten nu! Dat lukt.
's Avonds als we aankomen
in Hoedspruit houden we een braai met drie Zuid-Afrikanen die de twee andere
medestudenten hebben ontmoet. Een gezellige afsluiter! Helaas gaan de dagen
snel en op woensdag moet er nog een hoop geregeld worden wat betreft de lodge,
de huurauto, de sleutels enzovoort. Woensdagavond (we zijn nog maar met twee studenten over),
ga ik uiteten met Steven. Het blijkt dat deze avond besloten is dat
restaurants met onmiddellijke ingang na 18:00 uur gesloten moeten zijn. We zijn voorlopig dus de
laatste eters bij Sleepers. Alhoewel, de ochtend erna gaan we er nog ontbijten
voordat we onze spullen in de auto laden.
Weer op weg naar Joburg, dit keer echt voor het laatst. Tenminste als het gaat om deze stage. De mensen die ik ontmoet heb, hebben laten weten dat we welkom zijn. Dat welkome gevoel heb ik vanaf het begin ervaren, het heeft me een goed gevoel gegeven. Dit zal me ook zeker bijblijven. Jammer dat er zo'n abrupt einde aankomt maar een mooie herinnering blijft! Mooie dingen gedaan en gezien, mooie mensen ontmoet en kunnen genieten van een mooi land. Wie weet, Zuid-Afrika, tot een volgende keer :)